Beau Is Afraid: ฝัน (ตลก) ร้ายอันยาวนาน เราต่างไม่เคยรักกันจริง

เรื่องย่อ: โบ ชายผู้เป็นโรควิตกกังวลต้องเดินทางผจญภัยในฝันร้ายอันยาวนาน เพื่อที่จะกลับบ้านไปหาแม่ของเขา ในช่วงที่ค่ายหนัง A24 กำลังขึ้นหม้อในความทรงจำคนดูทั่วไปกับการส่ง ‘Everything Everywhere All at Once’ (2022) คว้ารางวัลออสการ์ปีล่าสุด แต่เราก็คงยังต้องวางหนังจากค่ายนี้อยู่ในจุดที่ต้องตระเตรียมใจก่อนดูไว้เช่นเดิม โดยเฉพาะอย่างยิ่ง ‘Beau is Afraid’ เป็นผลงานจากผู้กำกับ อาริ แอสเตอร์ (Ari Aster) ที่เคยฝากความสยองสุดมืดมนไว้ในค่ำคืนแห่งความผิดบาป ‘Hereditary’ (2018) และความสยองกลางทุ่งดอกไม้ใต้แสงแดดเจิดจ้าใน ‘Midsommar’ (2019) ใครที่พอมีประสบการณ์กับหนังของแอสเตอร์คงรู้ดีว่าจะปล่อยใจปล่อยจอยกับหนังของเขาไม่ได้เลย

เดิมแอสเตอร์เคยทำหนังสั้นชื่อเรื่อง ‘Beau’ (2011) เล่าเรื่องของชายผิวดำวัยกลางคน (รับบทโดย บิลลี มาโย (Billy Mayo)) ที่จะออกจากบ้านขึ้นเครื่องบินไปหาแม่ แต่ปรากฏว่ากุญแจบ้านกับกระเป๋าเดินทางเกิดถูกขโมยไป ทำให้เขาไม่อาจทิ้งบ้านไว้ได้ และความกังวลที่บ้านของเขาไม่สามารถปิดประตูล็อกก็ทำให้เขาเริ่มระแวงจนเห็นและได้ยินอะไรประหลาด ๆ หลายอย่างเช่นคนแปลกหน้าที่มาก่นด่าหน้าบ้าน สัตว์ประหลาดคล้ายหนูในห้องครัว และอื่น ๆ จนเขาต้องมาอยู่เฝ้าหน้าประตูบ้านไว้และไม่กล้าหลับ

ในตอนท้ายของเรื่องสั้นนี้บอกใบ้ว่าแม่ที่เราไม่เคยเห็นหน้าของโบนี้เองอาจเป็นสัตว์ประหลาดที่เป็นต้นเหตุของความกลัวทั้งหมด ซึ่งก็จบแบบปลายเปิดไม่ได้เฉลยอย่างชัดเจน และหลายคนก็คาดว่าหนังสั้นเรื่องนี้อาจส่งอิทธิพลมาเป็นหนังยาวเรื่องล่าสุดของเขาด้วย

ซึ่งหลายองค์ประกอบหรือมุกที่หนัง ‘Beau Is Afraid’ ใช้ ก็อาจกล่าวได้จริง ๆ ล่ะว่ามันคือหนังเนื้อเดียวกันในแง่หนึ่ง ขณะที่หนังสั้นเล่าเรื่องความกลัวของคนผิวดำคนหนึ่ง หนังยาวก็เล่าเรื่องความกลัวของคนยิวที่ผ่านความกดดันและกรอบปฏิบัติที่สร้างร่างเนื้อความกังวลกลัวในชีวิตขึ้นมาอย่างที่ต่างจากคนวัฒนธรรมอื่น เช่น ความรู้สึกเชิงอดีตที่เป็นชนเผ่าที่ถูกไล่ที่และหวนหาการกลับคืนบ้าน ความรุนแรงครั้งแรกในชีวิตจากการขลิบปลายอวัยวะเพศ ภาระความกตัญญูที่ต้องฝังร่างสมาชิกในครอบครัวภายในหนึ่งวัน รวมถึงความกดดันต่อสายตาที่จับจ้องและกล่าวโทษกันเองของชุมชนชาวยิว